Hallo,

Hier een voorlopig laatste bericht. Inmiddels ben ik 2 maanden terug en heb ik mijn tijd genomen om weer te wennen en te acclimatiseren. Iets waar ik altijd moeite mee heb, vooral als om zulke verschillende landen en situaties gaat.

Mijn excuses voor dit verlate laatste nieuwsbericht, ik had jullie al veel eerder willen berichten maar oa door een gecrashte computer waardoor al ik mijn Palestina dagboek gegevens en adressen kwijt was is dat me niet gelukt.

Daarbij is er intussen veel gebeurd en heb ik weer een heel andere weg ingeslagen dan ik van te voren had gedacht. Ik ben weer begonnen met studeren, culturele antropologie en ontwikkelings sociologie aan de vrije universiteit te Amsterdam. Het is erg wennen na de laatste 2 jaar vol vrijheid, ik moet weer plannen, een agenda gebruiken..overal op tijd komen. Maar tot nu toe vind ik het erg leuk en interessant. Mijn bezoeken aan het midden oosten, het leren kennen van deze conflictsituatie en mijn werk daar spelen een grote factor in de keuze om deze studie te gaan doen.

Mijn laatste maand op Bustan qaraaqa was druk, productief en erg leerzaam. Ik heb in mijn eentje 2 weken lang het project bestuurd omdat de 2 mensen die het leidden 2 weken een cursus volgden ergens anders in de Westbank. Ik moest ervoor zorgen dat alle gewassen water kregen, dus als er geen hoofdleiding water was moest ik ergens anders water vandaan zien te halen. Dit betekend elk uur de leidingen checken of er misschien dan toch water is, als dat het geval is de leidingen naar alle tanks openzetten, in de gaten houden of alles goed gaat en of ze niet overlopen. Want water verspillen in de Westbank kun je je niet permitteren. Daarbij moest ik andere vrijwilligers aansturen, ze vertellen wat er moest gebeuren en er voor zorgen dat al het andere ook liep.

Leuk, spannend en leerzaam om te doen, vooral om zo’n verantwoordelijk tijdelijk in je schoot te krijgen geworpen. En alles is goed gegaan, alles stond er prachtig bij toen ze terug kwamen, de tuin, de gewassen, de watersituatie, het huis en de vallei.

In de 2 jaar dat Bustan qaraaqa bestaat heeft het zich ontwikkeld tot een waardevol project. Naast het samenwerken en de projecten met de lokale bevolking is in deze 2 jaar de farm zelf opgebouwd. Het werk daaraan is nu grotendeels ten einde gekomen. Natuurlijk is er op een op een boerderij altijd werk en onderhoud maar de opbouwfase is afgesloten en er komt nu veel meer tijd vrij om andere projecten aan te gaan. Dat wil zeggen, nog meer samenwerking met de lokale bevolking.

Er is een begin gemaakt aan een samenwerking met de bedoeïenen. Zij worden als de onderlaag van de bevolking gezien, in Israel en in de Westbank, en leven vaak in golfplaten hutjes langs de wegen. Het idee is om van elkaar te gaan leren. De bedoeïenen hebben een grote kennis van de woestijn(waar het grootste deel van de westbank uit bestaat) en woestijn planten en kruiden en oa de medicinale doeleinden daarvan. En Bustan Qaraaqa heeft weer veel kennis over waterbesparingtechnieken en andere technieken om het dagelijkse leven iets makkelijker te maken. Het is nog helemaal niet duidelijk hoe dit alles er uit gaat zien, maar het doel is samen een beter milieu en een betere leefomgeving creëren.

Een andere ontwikkeling is een samenwerking met Oxfam, er worden workshops georganiseerd voor middelbare school studenten, in de vorm van schoolreisjes, om jongeren te leren over de watersituatie en mogelijkheden tot waterbesparing zoals wij die hebben op de farm.(zie foto)

De laatste weken dat ik aanwezig was zijn we begonnen met uitbreidingen om meer mensen te kunnen hosten op het project. Vooral in de zomer is het heel erg druk en hadden we weken dat er 25 mensen op het project aanwezig waren, waarvoor niet genoeg slaaplekken voor zijn. Het project werft bekendheid, vooral ook bij studenten die iets met ‘midden oosten studies’ doen of politiek studeren.

Een van de grotten op het land is omgetoverd tot een slaapgelegenheid waarbij de bedden zijn gemaakt van oude autobanden, volgepropt met afval wat niet gerecycled kan worden en wat we niet kwijt kunnen. Daaroverheen is een dikke laag cobb geplamuurd. Cobb is een eeuwenoud bouwmateriaal: modder, zand, vezels en water. En zo zijn er 6 bedden(zie filpje) bij gekomen evenals nieuwe composttoiletten die gemaakt zijn van oud hout, klei en oude flessen(zie foto). Zo kunnen we meer mensen ontvangen, meer vrijwilligers hosten en daardoor oa het project groter en sterker maken.

Een ander plan waar op dit moment druk aan gewerkt wordt is een vis project. In de Westbank zijn veel vluchtelingen kampen. Dit zijn geen tentenkampen zoals we vaak op het journaal zien maar hele benauwde volle wijken waar de meeste ouderen al wonen sinds 1948 toen Israel ontstond en de Palestijnen wegtrokken, of moesten wegtrekken en zo in vluchtelingen kampen verspreid over de hele westbank terecht kwamen. De meesten wonen hutje mutje, boven elkaar, met elkaar, onder elkaar, en naast elkaar in flats. Er zijn geen tuinen, geen ruimte en veel mensen(60% van de Westbank populatie) zijn werkeloos.

Vis kweken is niet duur en niet arbeidsintensief en nu een product dat via Israel geïmporteerd moet worden en daarom duur is. Het idee is om daar in de vluchtelingen kampen waar wel wat ruimte is, op het dak, voor wie dat wil een project op te zetten om vis te gaan kweken. Dit levert voedzaam voedsel op en eventueel een mogelijkheid om wat geld te verdienen. Er wordt nu geëxperimenteerd in ons eigen cistern (waterreservoir) of dit mogelijk is.

Zo gebeurd er op het moment veel op het project en wordt er heel hard gewerkt, wat natuurlijk zijn vruchten afwerpt. Naar mijn idee is het een heel waardevol, bloeiend en groeiend project en ik weet dat ik er weer naar terug zal gaan.

Tot mijn grote verrassing kreeg ik van iemand een link toegestuurd met een klein filmpje van 3 minuutjes wat over Bustan Qaraaqa gaat. Voor diegenen die het leuk vinden een vluchtige virtuele indruk te krijgen. Dit is de link;

http://www.youtube.com/watch?v=YEoJ1hTDu5A&feature=player_embedded#!

Als laatste wil ik iedereen nogmaals heel hartelijk bedanken voor de bijdragen. Daar was, en ben, ik ontzettend blij mee en ook dankbaar voor!

Wie het leuk vind kan ik op de hoogte blijven houden van het project en jullie kunnen ook op de website van het project zelf kijken.

Mijn emailadres : maaike.zirk@hotmail.com

Bustan Qaraaqa: www.bustanqaraaqa.org

Met veel dank en veel liefs,

Maaike